Thursday, October 27, 2011

Chapter 179: hai junior.


Assalamualaikum,

aku rasa kasihan dekat junior sekarang sebab dorang susah nak socialize dengan senior sekarang ni.

satu sebab, dorang duduk jauh terasing.

satu sebab lagi, dorang ramai.

satu sebab lagi yang aku macam perasan, dorang tak seberapa mesra. tak tau la betul ke tak.

nasib baik aku ni jenis muka selamba. nak sedapkan hati, aku senyum dan tegur je la siapa yang aku jumpa. harapan lah nak tunggu depa tegur dulu.

kalau sesetengh senior tu, sampai bila lah tak tegur. hinggalah tak cukup duit nak bayar coster.

.............

tenang jiwa bila petang tadi ditemani oleh 3 orang junior yang baik.

tadi ada lab prosto. lambat habis sebab nak kena buat occlusal rim yang agak mengambil masa.

terserampak juniors ni masa nak balik rumah. depa nak gerak ke surau untuk solat. aku tersentuh hati. ingat nak solat kat rumah. tapi tengok kegigihan depa nak solat waktu orang ramai dah balik buat aku tak senang hati.

aku cuba paksa diri untuk buat kebaikan.

.........

sekarang payah nak fokus dalam kelas. masalah ini sangat membimbangkan.

tak tenang jiwa dibuatnya. nak kata awek dof3ah ganggu. tak juga.
tapi rasa macam tak kena. mengantuk pun menjadi jadi.

nasib baik exam pharma tadi takde la teruk sangat.

alhamdulillah.

.........

member aku cakap kalau nak maintain boleh cakap bahasa arab sepanjang umur, kena kahwin dengan orang yang boleh cakap bahasa arab juga.

kalau tidak, nanti bahasa tu akan luput macam tu sahaja.

rugi kan?

so kahwinlah sesama tempat belajar. :)

alhamdulillah. rumah dah ada balik tenet.

oh malu. tersilap post.

sekian.

wasalam.

No comments: